“You are born to fly, and in dreams you remember the soul has wings.”
Ik ben Mirjam.
Mijn naam is Mirjam Krowinkel. Ik ben systemisch begeleider en trainer. Via mijn werk draag ik graag bij aan een traumasensitieve en wakkere wereld. Door mensen te begeleiden en helpen met mijn heldere blik, intuïtie, gevoeligheid en ervaring. Zodat je zicht krijgt op jouw eigen patronen en de kracht om die te doorbreken. Terug in verbinding komen met je eigen gevoel en je eigen-wijsheid. Want je kunt pas verbinding maken met de wereld om je heen, als je eerst verbinding maakt met jezelf. Ik help je er graag bij.
Systemische begeleiding en opstellingen
Loop je ergens tegen aan, maar weet je niet precies wat, of waardoor dat komt? Systemische begeleiding kan helpen. Want ieder mens is onderdeel van meerdere sociale systemen. Ieder met eigen waarden, normen, opvattingen en regels. De systemische benadering verkent deze systemen. Opstellingen helpen de dynamieken en patronen van systemen in beeld te krijgen. De kern is om zonder oordeel te erkennen wat er is. Dat geeft rust, kracht en vitaliteit: het systeem komt weer in beweging.
Mijn veld
Werkveld
dromen
Dromen zijn je eigen innerlijke gids. Ze vertellen ons wat we zijn vergeten. En nodigen uit tot tot persoonlijke groei en bewust-zijn. Ze maken zichtbaar wat onbewust is en gezien wil worden.
bewustzijn
Onderzoeken van mij-zelf. Het diepste zwart en het helderste wit. Een sjamanistische ceremonie. Geraakt tot in het diepste van mijn kern.
Herinneringen aan wie ik was. Wie ik ben geworden. En wie ik ben.
Altijd onderweg en toch ook thuis.
autisme
trauma
Trauma is de onzichtbare kracht die ons leven vormt. De wortel van onze diepste wonden én een van de grootste gezondheidsproblemen van deze tijd.
Mijn veld
Het logo van mirjam.
• Droomwerk
• Sjamanisme
• Persoonlijke groei
• Dialoog
• Het grote ontmoeten in het kleine
• Zo binnen zo buiten
• Insluiten wat buitengesloten wordt
• Dualiteit en eenheid |2 en 1
• Jezelf uitspreken
• Eenvoud
• Cirkel | kring | ceremonie
• Cirkel | oneindigheid van een kringloop
Ik ben lekker stout
Ik wil niet meer, ik wil niet meer!
Ik wil geen handjes geven!
Ik wil niet zeggen elke keer:
Jawel mevrouw, jawel meneer…
nee, nooit meer in m’n leven!
Ik hou m’n handen op m’n rug
en ik zeg lekker niks terug!
Ik wil geen vieze havermout,
ik wil geen tandjes poetsen!
Ik wil lekker knoeien met het zout,
ik wil niet aardig zijn, maar stout
en van de leuning roetsen
en schipbreuk spelen in de teil
en ik wil spugen op het zeil!
En heel hard stampen in een plas
en dan m’n tong uitsteken
en morsen op m’n nieuwe jas
en ik wil overmorgen pas
weer met twee woorden spreken!
En ik wil alles wat niet mag,
de hele dag, de hele dag!
En ik wil op de kanapee
met hele vuile schoenen
en ik wil aldoor gillen: nee!
En ik wil met de melkboer mee
en dan het paardje zoenen.
En dat is alles wat ik wil
en als ze kwaad zijn, zeg ik: Bil!
– Annie M.G. Schmidt
Vertrouwen in en op jezelf en anderen.
Een fijne metgezel.
Het waarnemen van een groter geheel waarin jij je gedragen voelt.
Over hulp durven vragen en (weer) in jezelf geloven.
De Herberg van Rumi
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Jezelf ontmoeten in de ontmoeting met de ander.
Het besef dat alles wat je waarneemt een reflectie is van jezelf.
Zo binnen, zo buiten.
In plaats van buiten jezelf te zoeken naar de oorzaak en oplossing van een gebeurtenis, richt je je aandacht naar binnen, naar jezelf. De gebeurtenis of de ontmoeting met de ander fungeert als een spiegel die je aandacht van buiten naar binnen leidt.
Walking, I am listening to a deeper way. Suddenly all my ancestors are behind me. Be still, they say. Watch and listen. You are the result of the love of thousands.
Linda Hogan – Native American Writer
Het principe ‘dualiteit’ gaat uit van het bestaan van tegenpolen. Hierbij kan de een niet zonder de ander bestaan. Alles heeft een tegenovergestelde. Dag en nacht, eb en vloed, zomer en winter, volle maan en nieuwe maan.
Ook de mens zelf is een dualistisch wezen. We bezitten een rechter- en linkerhersenhelft, gevoel en verstand, een in- en een uitademing, vreugde en verdriet, liefde en haat. Zolang er beweging is tussen de polen is er evenwicht.
Tegengestelden zijn afhankelijk van elkaar. Het één ontstaan uit het ander. We kunnen het licht onderscheiden en herkennen, doordat er ook duisternis is. En omgekeerd.
Het woord sjamaan komt van de Tungus-stam in Siberië. Het betekent: ‘iemand die in het donker ziet’ of ‘hij/zij die weet’.
Sjamanisme gaat ervan uit dat alles een ziel heeft. In essentie dezelfde energie is en met elkaar verbonden is. Dit geldt niet alleen voor bijvoorbeeld bomen, dieren en mensen, maar ook voor natuurwezens in de onzichtbare wereld.
Sjamanen zijn genezers, dokters, priesters, psychotherapeuten, mystici, verhalenvertellers, begeleiders van ceremonies en zieners. Ze zijn verantwoordelijk voor de harmonie tussen de mensen, de gemeenschap, de dieren, de elementen en de geestenwereld.
Volgens het sjamanisme zijn er twee oorzaken van ziekte of pijn. Zowel lichamelijk, emotioneel of mentaal. Iemand heeft ergens teveel van (intrusions) of ergens te weinig van (ziels- of krachtverlies).
In onze moderne samenleving omarmen steeds meer mensen sjamanisme als een moderne en praktische spirituele levenswijze: leven in harmonie met hun ware natuur.
Die momenten waarop je voelt dat je gestuurd en begeleid wordt door een ‘toevallige’ samenloop van omstandigheden. Waarin je flow ervaart en dingen als vanzelf lijken te gaan.
Waar weten en voelen samenvallen. Een ontmoeting tussen wat jou bezighoudt en wat er in de wereld om je heen is. En het universum persoonlijk wordt.
‘Living by synchronicity isn’t merely about getting messages. It is about growing the poetic consciousness that allows us to taste and touch what rhymes and resonates in the world we inhabit, and how the world-behind-the-world reveals itself by fluttering the veils of our consensual reality.’
Robert Moss
Een kinderlijke blik op de wereld.
Onbevangen vragen stellen.
Nieuwsgierig zijn.
De magie van het leven zien.
Door je over te geven aan verwondering, ga je het avontuur aan met jezelf. Wie ben je? Waar sta je?
Afscheid nemen van vertrouwde zekerheden.
Net als de natuur, is ook de mens voortdurend in beweging. Constante verandering is de enige zekerheid die we als mens hebben. Als je vasthoudt aan jouw eigen verhaal van de werkelijkheid, staat dat verandering in de weg. Innerlijk is er dan geen ruimte om een andere versie van jezelf te kunnen zien.
Als mens geloven we vaak de verhalen die we over onszelf hebben bedacht. Het kan moeilijk zijn om dat los te laten en voor iets anders te kiezen. Door angst saboteer je jezelf. Daardoor zijn we niet in verbinding met wat we diep van binnen voelen en graag willen doen.
“Take the risk or lose the chance”
Most of us fear the unknown, so our actions and statements set us up to play it safe. Be bold sometime. Take the risk & live.
Geduld, vertragen, de rust om te wachten en ruimte te laten voor het ‘niet weten’.
Een talking stick is een instrument dat vooral door inheemse volkeren van de noordwestkust in Noord-Amerika wordt gebruikt. De stok wordt tijdens een dialoog in een groep doorgegeven. De persoon die de stok heeft, krijgt de volle aandacht en wordt niet onderbroken. Dit geeft ruimte en veiligheid aan degene die zijn of haar verhaal deelt.
De talking stick herinnert ons eraan om de mening van ieder levend wezen te respecteren. Als we naar de wijsheid en lessen van anderen luisteren, kunnen we elkaar beter begrijpen en op een respectvolle manier met anderen omgaan.
Ik kijk naar een heroïsch verhaal, een soort sprookje. Het gaat over het jongetje Miro. Hij staat met een oudere man in een wensvijver. Het water is kraakhelder. Er liggen allemaal muntjes op de grond. Ook iets met een spiegelbeeld. Miro wordt er plotseling weggehaald, ik zie niet door wie of wat. Wel zie ik hem nog verderop. Omgeven door wat hem heeft bedreigd (rechts) en datgene wat hem wil helpen (links). Als ik wakker word vermoed ik dat het verhaal zich afspeelt in de tijd van Rumi.
Op zoek naar jouw eigen geluid. Dat wat jij wil laten horen en te brengen hebt. Op reis in je eigen proces.
Een sjamanendrum wordt ook wel het hart van moeder aarde genoemd. De klanken van kunnen je in een diepe meditatie of trance brengen.
www.doordestof.nl/art-blackcrack.html