Afgelopen maand hadden we thuis met een paar vrienden een mooi gesprek. Over de tipi en hoe je als onderdeel van een hechte ‘stam’ van vrienden, ondanks dat de tipi’s verspreid staan over het land, toch met elkaar in verbinding kunt blijven.

Het woord tipi is afkomstig uit de taal van de Lakota, een inheems Amerikaans volk. Het is een kegelvormige tent die met dierenhuiden of canvas is bedekt en snel kan worden afgebroken en opgezet. En was daarmee makkelijk te paard te vervoeren. Voor de Lakota was de cirkel het ultieme symbool van verwantschap. Iedereen en alles wat leeft, hoort thuis in die cirkel.

De essentie van de indiaanse levensvisie is verbondenheid. Mitakuye Oyasin in de Sioux-taal: ‘We zijn allen met elkaar verbonden’. Indianen zijn doordrongen van het besef dat alles wat wij doen, effect heeft op de rest van de wereld. Alles is met elkaar verbonden en met elkaar in balans – of zou dat moeten zijn. Die verbinding is er niet alleen tussen mensen, maar ook met planten en dieren, bergen, rivieren en andere wezens. Voor traditionele indianen zijn niet alleen hun gezinsleden familie, maar ook Moeder Aarde en Vader Zon, en alle andere onderdelen van de schepping.

Deze oneindige verbinding tussen al wat is, is een van de belangrijkste levenslessen die ik de afgelopen jaren heb geleerd en ervaren. Het feit dat we op deze aarde samen in een oneindig universum leven, waarin ik als mens ‘ben’ en betekenis krijg door de aanwezigheid van anderen. Ik ben omdat wij zijn.

Tijdens mijn studententijd leerde ik mijn man kennen. Zijn jaarclub was en is een hechte club vrienden. In de jaren na onze studie ontstond het idee om elk jaar samen met Pinksteren te gaan kamperen en samen Oud & Nieuw te vieren. Een idee werd een gewoonte en is inmiddels uitgegroeid tot een traditie. Samen oplopen in onze levensverhalen, lief en leed delen, er zijn met en voor elkaar. Een aantal jaren vierden we Oud en Nieuw in een gehuurde tipi. Er ontstonden mooie patronen, rituelen inmiddels, die onlosmakelijk verbonden zijn met de vriendschap van deze groep mensen. Klein en groot. De tipi staat voor mij symbool voor dat wat we inmiddels al meer dan 30 jaar met elkaar delen. Toen er meer kinderen kwamen en ze groter werden, en we niet meer allemaal in de tipi pasten, verhuisden we ‘deze plek’ naar een groepaccommodatie, waar ook tussen 4 muren, de tipi voelbaar was. De vorm en uitvoering bewogen als vanzelf mee op het ritme en de levensfase van de groep.

Sinds vorig jaar januari huur ik een werkruimte op buitengoed Dorrepaal. Op 4 januari 2022, terwijl de ruimte nog moest worden ingericht, had ik de eerste coaching op deze nieuwe plek. Een opstelling van een droom. Het was daarmee ook een grote stap in mijn eigen droom, mijn liefde voor dromen en om de ongelooflijke wijsheid van dromen te delen met anderen.

De eerste systemische droomdagen met een groep volgden. En ook in individuele coaching gebruik ik dromen steeds vaker als vertrekpunt. Droomtaal, de taal waarin de ziel en het ego elkaar ontmoeten, elkaar willen verstaan en samen willen spelen en dansen. Een taal die zicht geeft op o.a. je verlangens, dromen, patronen, overlevingsmechanismes, emoties, dat wat gestagneerd is, symboliek en synchroniciteit. Een taal die je uitnodigt om ook zelf ‘dansend’ door het leven te gaan en je natuurlijke ritme te vinden en volgen.

Een taal die mij ook heeft geleerd anders te kijken en luisteren. Bewuster waar te kunnen nemen en daarmee bewuster te worden van mijn doen en laten en dat van de mensen om mij heen en daarmee ook anders te kunnen kijken naar de ander en de wereld om ons heen. Droomtaal, een taal van beelden die toegang geeft tot het collectieve wetende veld waarin iedereen en alles met elkaar is verbonden. Die laat zien dat alles wat we waarnemen een reflectie is van ons-zelf. Zo binnen, zo buiten.

Ik realiseer me dat de keuze voor een eigen werkplek bij heeft gedragen aan het innemen van mijn eigen plek. Een plek waar ik kan zijn en waar ik de deur open kan zetten voor mensen die op zoek zijn naar wat hen drijft, wat hen motiveert, in beweging brengt of juist stagneert. Of die gewoon nieuwsgierig zijn naar hun dromen. Een plek die nu, een jaar nadat ik er ben gestart, voelt als een tipi. Een plek waar je mag zijn, waar individuen of groepen samenkomen om te onderzoeken, te helen, waar overtuigingen, vastzittende patronen en emoties gevoeld en gezien mogen worden, en losgelaten mag worden wat niet meer dient, zodat je jouw eigen ritme weer kunt vinden en volgen.

Als je het gevoel hebt dat ik iets voor je kan betekenen, dan hoor ik graag van je!

Meer informatie over al geplande groepsactiviteiten kun je vinden in de agenda.

Voor individuele begeleiding kun je contact met me opnemen om te bespreken wat de mogelijkheden zijn. Ik werk zowel met eenmalige sessies waarbij je bijvoorbeeld een droom of specifieke vraag kunt onderzoeken, als ook langere trajecten.

Ook is het mogelijk om met een eigen groep/team een systemische (droom)dag te organiseren rondom een voor jullie relevant thema. Hierbij werk ik regelmatig ook samen met andere mensen die ik de afgelopen jaren heb ontmoet. Neem gerust contact op om de mogelijkheden te bespreken.

Photo credits: Ehud Neuhaus – Unsplash